سلام ای جانِ جانانم .
این وبلاگ رو تقدیم به تو میکنم.
باشد که به یادگار بماند برای ایام آتی
میلاد من ، روز آمدنت به سرای قلبم است .
همان روزی که در این ناکجای ناآباد زندگی ام باران عشقت وجودم را خیس کرد و سیل عظیم این باران مرا به ناکجای آباد برد.
میلاد من ، لحظه ی شنیدن اولین دوستت دارم از لبانت است.
میلاد من ،" جانم به لب آمد عجب صبری تو داری من که مردم. " است.
میلاد من ، تویی. تویی که جان از کف میربایی.
"تو" .
"دوستت دارم محبوب زیبادلم"
در تمناے غزل در پی تفسیر توام...
تو ,، ,میلاد ,ناکجای ,ام ,دوستت ,میلاد من ,من ، ,دوستت دارم ,است میلاد ,برد میلاد
درباره این سایت